Het paardenoog is – net als bij de mens – verbonden met de zenuwen in het lichaam. De iris bestaat uit bindweefsel met ongeveer 28.000 zenuw-uitgangen die allemaal verbonden zijn met de hersenen. De hersenen ontvangen voortdurende informatie over de organen en rekent deze informatie om in de iris markeringen. Wanneer er een verandering van zenuwprikkel is verandert er in het oog ook iets.

Met iriscopie kun je letterlijk in het paard ‘kijken’ en aangeven waar het probleem, die de oorzaak van fysieke en gedragsproblemen kan zijn, zich bevindt. Met iriscopie kan je niet alleen zien waar het probleem vandaan komt, maar ook waar vermoedelijk een probleem aan het ontstaan is als gevolg van oude verwondingen/trauma’s of vererfde zwakheden. De iris fungeert hierbij dus eigenlijk als spiegel van het hele lichaam.